Αιώνια η νοσταλγία

Ατέλειωτες οι ώρες μοναξιάς
Λόγια χαμένα χαμένες ώρες
Και ο ήλιος να γυρίζει
κι ο χρόνος να κυλάει
Άραγε γιατί?

Τι προσπαθείς να γίνεις
Τι προσπαθείς να φτάσεις
Τα χέρια σου μικρά
Όσο κι αν τα απλώσεις
Όσο και να προσπαθήσεις
Τι?

Μακριά πολύ μακριά
Θα πας μονάχα μα το νου
Μονάχα στα ονειρά σου

Γύρισε πίσω
Πάλι τα μάτια σου να δουν
Βαθειά μες την ψυχή σου

Τι θες αναρωτήσου
Μην θες την ευτυχία?
Μήπως θαρρείς πως κρύβετε
Σε πλούτη?,
Μεγαλεία?

Κάτι σου λείπει πάντα
Κάτι σε πνίγει όταν ξυπνούν
Χαμένες αναμνήσεις

Απ την χαμένη σου αγνή και τρυφερή
Ηλικία
Που ζούσες τον παράδεισο
Για σκέψου τι ειρωνεία ?