Σεπτή ψυχή
βοώ στους οφθαλμούς σου
να στραφούν προς την ψυχή μου
τη σιωπή μου να φωτίσουν
ωδή αγάπης στην καρδιά μου
να χαρίσουν
Ω συ
γλυκό του έρωτα προσκύνημα
Εικόνισμα
μες την ψυχή μου μπαίνεις
στον κόσμο εντός μου εσύ μιλάς
εσύ τον ομορφαίνεις
της άνοιξης πνοή ανθισμένη
δώρο ακριβό
στα μάτια σου κάθε πρωί
τον ήλιο μ ανατέλλεις
μου ζωγραφίζεις τη ζωή
ρόδο ανοιχτό
Η ακένωτη αγάπης πλήρης
καρδιά σου
Επισκιάζει
την αίγλη της μορφής σου
την άφθαστη γλυκύτητα
των λόγων σου
Πως θα ήθελα αέναα
να σε κοιτούν οι οφθαλμοί μου
να μου γεννά η της ματιάς σου
συνουσία με τα δυο χείλη σου τα λάγνα
χαμόγελο
Η του σώματός σου αφή
να είναι σκέπασμά μου
στον ύπνο τον βαθύ
στο ταξίδι μου προς
τα άπειρα του κόσμου περάσματα
Σ έχω γευτεί να κουβαλάς την εδέμ
κλείσε με φυλακή σου εκεί
Λάτρεψα να απλώνεις
των αισθήσεων σου την άνοιξη
ως ήλιου αχτίδες εμπρός μου
Να πνίγομαι στην απέραντη
θάλασσα
της λαγνείας σου
Να ανατέλλει και να δύει
στο πρόσωπο σου
ρόδινος ήλιος ο έρωτας
αφήνοντας πίσω του
σταγόνες ιδρώτα
Ως ρόδου δροσιά
η εικόνα σου πάνω
στην μεταξένια
κλίνη
Ως άρωμα κόκκινου κρασιού
διάχυτη
η γεύση των χειλιών σου
κλείσε με φυλακή εκεί
