Οι τελευταίοι

Τι θες καρδιά μου και χτυπάς ?

Τι θέλεις πες μου ?

Τι θες καρδιά μου και γελάς?

Πάψε!

Δε βλέπεις γύρω ?

Δεν κοιτάς?

Κανείς δε σε πιστεύει

Κανείς!!

Τι θες καρδιά μου και πονάς ?

Τι θέλεις πες μου?

Δε άκουσες η αγάπη σου

Δεν είναι πια κοντά σου

Δεν στο ‘χα πει

Κάποιο πρωί

Σ αυτήν την έρμη τη ζωή

Κανείς πια δεν σ αντέχει

Κανείς δε θέλει το πολύ

Δυο λόγια θέλουν μια στιγμή

Κι ύστερα πάλι απ’ την αρχή

Κι εσύ εκεί

Κι εσύ εκεί… πίστεψες τάχα στη ζωή

Αστείο εε

Ποτέ δεν το ‘χαμε σκεφτεί

Ούτε εγώ ούτε κι εσύ

Κανείς ..τα ακούς πια δεν πιστεύει

Πως είναι η αγάπη αληθινή

Και πως κρατάει μια ζωή

Μονάχα εγώ

Μονάχα εσύ

Οι τελευταίοι

Τι θες καρδιά μου και μιλάς

Σταμάτα

.. πάψε ..

Με πονάς ..

Ζωγράφισαν οι άγγελοι

Ζωγράφισαν

και σήμερα οι άγγελοι

εμπρός μου

την ομορφιά του κόσμου

ανάσανε ή καρδιά

Σαν γεύτηκε απ’ των αγγέλων

ομορφιά πλασμένη

αισθάνθηκε

θεού χαρά στη γη να μένει

¨Ένα μεγάλο ευχαριστώ

στα δυο σου χείλη

και στης ματιάς σου

τη δροσιά

Που δε μ αφήσανε να ζω στο δείλι

και την ψυχή γεμίσανε φιλιά

Ένα μεγάλο ευχαριστώ

στην αγκαλιά σου

που μου χαρίζει

η ζεστή καρδιά σου

Το πιο μεγάλο ευχαριστώ

θέλω να πω

στην όμορφη ψυχή σου

που μ έκανε κομμάτι απ’ τη

ζωή σου

Θέλω κι ακόμη κάτι να σου πω

μπορεί να το ‘πανε πολλοί

και σου φανεί πεζό

Ότι και να ‘ρθει

στη ζωή στον χρόνο

στον καιρό

εγώ κι απ’ τη ζωή μου

πιο πολύ θα σ αγαπώ

Ζωγράφισαν

και σήμερα οι άγγελοι

εμπρός μου

την ομορφιά του κόσμου

Εσένα φως μου

Πές μου

Κοίτα με

στα μάτια

και πες μου

τι σου λένε

Εγώ ρωτώ

ξαναρωτώ

Γιατί μου κλαίνε ?

Δεν μ απαντούν

Μον’ τ’ όνομα σου λένε

Φίλα με εκεί στα χείλη

μου που τρέμουν

και πες μου τι γυρεύουν

Εγώ τους μιλώ

μα δεν μ ακούνε

Κι όλο τα χείλη σου

Ζητούνε

Μίλα

της καρδιάς μου

κι άκου τι θα σου πει

Εγώ ν ακούσω προσπαθώ

απ’ τον κτύπο της να μάθω

Τι ζητά ?

Μ αυτή θυμώνει

σταματάει να χτυπά

κι αρχίζει πάλι

μόνο σαν σ ανταμώνει

Άπλωσε τα χέρια σου

Και μια αγκαλιά σου κάνε με

απ’ το κορμί μου

τα μυστικά του κλέψε

Εγώ πια δεν μπορώ

Κι όταν κοιμάμαι

κι όταν ξυπνώ

Το αίμα μου φωνάζει

Την αγαπώ! την αγαπώ

Έλα χαρά μου

Έλα χαρά μου

Έλα μες της παλάμης μου

τις ρωγμές

Στης ζωής μου τη γραμμή

Στ’ αντάμωμα με της αγάπης

τη στροφή

Εκεί

Αγάπη σε ζωγράφισε η ζωή

Έλα ψυχή μου

Έλα μες των ματιών μου

τη θάλασσα

κύλησες δάκρυ αρμυρό

στων χειλιών μου τη ρωγμή

μ αντάμωσες

στης ψυχής μου τη σιωπή

τον ήχο της αγάπης σου κάρφωσες

Έλα καρδιά μου

μες της αφής μου το μετάξι

κόκκινος έρωτας

γεννήθηκες

με σαΐτεψες με βέλος κοφτερό

στης ζωής τη βρύση μ αντάμωσες

με κέρασες του πάθους το νερό

Έλα ομορφιά μου

μες της χαράς μου τη γιορτή

κέρασμα ακριβό

σ αντάμωσα

από την γεύση σου γεύτηκα

του παραδείσου

έδεσμα

να σ αγαπώ για μια ζω η τάχτηκα

Έλα ζωή μου

στον κόσμο των ονείρων μου

βαθιά των προσευχών μου

απάντηση

δώρο θεού σ αντάμωσα

στου φεγγαριού

το δρόμο

έλα στην αγκαλιά μου

σ αγαπώ

Σε θέλω

Ζωγράφισε ο έρωτας

Το σχήμα του κορμιού σου

Απόψε

Σ έστειλε

Στον ουρανό του πάθους μου

Σύννεφο

Άγγελο του έρωτα να μου

Αγγίζεις τις αισθήσεις μου

Να ζωγραφίζεις

με το λάγνο σου κορμί

τριαντάφυλλα ηδονής

Ποτισμένα με κρασί από τα χείλη σου

Έρχομαι μες του ονείρου σου

τις ώρες

Να ποτίζεις τα χείλη

μου

απ’ του κορμιού σου την πηγή

του έρωτα ξεδίψασμα

Έρχεσαι στου λογισμού μου

τα ταξίδια πανέμορφο

στολίδι ερωτικό

και με παρασύρεις

στην κοίτη του πά

θους

Κράτα με εκεί βαθιά

στα όνειρα σου

αγκαλιά σου

να σε αισθάνομαι

Χάιδεψε το κορμί μου

Φίλα τα χείλη μου

Γίνε μαζί μου ένα

Έλα κοντά μου

Εγώ δικός σου

Κι εσύ δικιά μου

Σ ερωτεύομαι

Σε θέλω

Σ αγαπώ .

Σ αγαπώ

Σ αγαπώ σαν ήλιο
που δίνει φως
στα όνειρα μου
Σαν το οξυγόνο
που αναγεννά
το αίμα μου
και ζωντανεύει
την καρδιά μου

Σ αγαπώ σαν εμείς
να είμαστε ίσοι ...ένα..
χωρίς άλλο εγώ ..
αλλά ένα μεγάλο εμείς

Σ αγαπώ σαν
το λουλούδι το χώμα
που εκεί φυτρώνει
και χωρίς αυτό δε ζει
Σ αγαπώ
και με ήλιο και με βροχή
πολύ πολύ
σαν την ίδια μου τη ζωή

Σ αγαπώ
όχι για να
σε κατακτήσω
αλλά για να σου
παραδοθώ
Σ αγαπώ και θέλω
να είμαι μαζί σου
αυτό ζητάω απ το Θεό

Πάρε με στο ταξίδι σου
Βάλε με στα όνειρά σου
για πάντα

Θα ‘ρθείς?

Θα ‘ρθείς?

Μας περιμένουν

Τα αστέρια το φεγγάρι

Αυτό το βράδυ

έχουν γιορτή

Έλα

Έλα ψυχή μου

Είναι για μας

είναι που σ αγαπώ και μ αγαπάς

Βάλε νεραΐδας φόρεμα

αστέρια στα μαλλιά σου

και πάμε

Δωσ’ μου ένα φιλί

Ξέρεις

σ αγαπώ

Τι πιο απλό

τι πιο πολύ να σου πω

Σε περίμενα σε γύρευα

ήθελα να ‘ρθεις

Να ανοίξεις την καρδιά σου

να γεμίσει ο κόσμος φως

Να γεμίσει η καρδιά μου αγάπη

να απλώσεις το χέρι σου

να σκουπίσεις το δάκρυ

Ήρθες ξαφνικά

ανέτειλες τη μέρα του έρωτα μου

έριξες φως στην καρδιά μου

Ένα θα σου πω

Τι είσαι για μένα

Είσαι φως

Ένα θα σου ζητήσω

Να φέγγεις στην καρδιά μου

Για πάντα

Μπορείς ?

Να μ αγαπάς

Μπορείς ?

Να μου χαϊδεύεις την ψυχή με

Την ψυχή σου

Μπορείς ?

Εγώ μπορώ

Ένα θα σου πω

Σαν τη ζωή μου σ αγαπώ

Για μένα

Χύθηκε ο έρωτας

απ’ των ματιών σου το φως

Στο κορμί μου κύλισε

Έσταξαν τα μαλλιά σου

πάνω στο στήθος μου

Τη θάλασσα του κορμιού σου

την αρμύρα σου

Ζωγράφισαν τα κορμιά μας

Πάνω στο μετάξι

Αγάπης εικόνα

Βαμμένη ιδρώτα

Μυρωμένη μ έρωτα

Στη μεγάλη κάψα

Ακολούθησε η βροχή

Αργά έσταξε η αγάπη

Το γλυκό της δάκρυ

Στης χαράς τη θάλασσα

Μας παρέσυρε το κύμα

Η ανάσα μας νοτιάς λίβας

Κατακαίει

Το σώμα μας

Τα κορμιά μας

Σε άγνωστο άνεμο παραδόθηκαν

Έρχεται από παντού

Μας πάει στο πουθενά

Μας γεμίζει ηδονή

Δώρο θεού

Οξυγόνο

Χείλη ορθάνοιχτα

Να γεμίσουν την προσμονή τους

Με του έρωτα τα δώρα

Στόμα γλυκό

Προσφέρεις σπονδή

Σε θεούς και αγγέλους

Γλυκό κρασί απ’ του κορμιού σου

την πηγή φυλαγμένο καιρό

για μένα

Έρωτας

Έλα μεθυστικό

Του έρωτα

Λουλούδι

Στη λάγνα σου

Αγκαλιά θε να χαθώ

Στων χεριών σου τη φωτιά

Να κάψω το κορμί μου

Κι απ των χειλιών σου τη ρωγμή

Τον έρωτα να μεθύσω

Αγάπη μου ζωή μου

Στα χείλη μου

Η αρμύρα του κορμιού σου

Στα μάτια μου η μάτια σου

κι από τη θέρμη του φιλιού σου

να χάνομαι άγγελε μου

Πάνω στο στήθους μου

να πέφτουνε τα μαλλιά σου

πάνω στο στήθος σου

ο ιδρώτας μου

να κλέβει τ άρωμα σου

Πάνω στο κόκκινο μετάξι

το πάθος μ έρωτα να ζωγραφίζει

τις στιγμές

που χάνομαι στην αγκαλιά σου

πάνω στης σάρκας το βελούδο

θα ζωγραφίζουνε τα χείλη

όλα τα θέλω μας

Ελα ψυχή μου

άρχισε τα όνειρο

μας πλημμύρισε ο έρωτας

Αισθήσεις

Άνθισες
στην άκρη των δακτύλων μου
Στην αίσθηση της αφής μου
Γεννήθηκες

Βελούδο απαλό μετάξι ακριβό
Ρόδο αγαπημένο

Σαν φως
φάνηκες πριν ανατείλει ο ήλιος
Την μέρα μου ανέτειλες
Στην αγάπη στον έρωτα
την χρωμάτισες
κόκκινο τής φωτιάς

Έκανες τους ήχους
της ζωής μου
Γλυκό ήχο πιάνου
μου χάρισες την μελωδία της ευτυχίας
Μου μίλησες στην ψυχή μου

Αγάπη μου ζωή μου

Με πότισες
νέκταρ των θεών
Μέσα απ’ των χειλιών σου την πηγή
Χόρτασες
την ψυχή μου αμβροσία
Eδιωξες την ανία


Διάχυτο τ’ άρωμα σου
παντού
με ταξιδεύει στου κορμιού σου
τα μονοπάτια .

Φέρνει την άνοιξη
χάνομαι στα δυο σου μάτια
Και οι πέντε σου αισθήσεις
Κυρίεψαν τις αισθήσεις μου


Με ταξίδεψαν
Με σήκωσαν ψηλά
Στον έβδομο ουρανό
Μ ένα γλυκό σ αγαπώ


Όλες μου οι αισθήσεις
Σε γυρεύουν
Η έκτη αίσθηση μου σου φωνάζει


Σ αγαπώ

Κι εγώ σ αγαπώ ψυχή μου

Σε κοίταξα κι αγάπησα

το φως των ματιών σου

Μέσα τους χάθηκα απόψε

Για πάντα

Στο βυθό του ονείρου σου

Χάθηκα

Εκεί ναι μες την ψυχή σου

Μες των ματιών σου τη θάλασσα

Όλα όσα με πονούσαν έπνιξα

Σε κοίταξα

Απ’ τη ρωγμή των χειλιών σου

από τον κόσμο δραπέτευσα

Πέταξα ψηλά

Στον ουρανό

Κάτω από τα βλέφαρα τον ματιών σου

Ήρθα και ξάπλωσα

Πλύθηκα απ’ το δάκρυ σου

Ντύθηκα

αγάπη

Σ άκουσα απόψε

Σ αυτή τη μουσική της φωνή σου

Νότες καρδιάς έγραψα

Στον χτύπο της πάνω

Στης ανάσας σου το βοριά

Ταξίδεψα

Σ άλλους κόσμους

Στου ονείρου σου τον ουρανό

Φεγγάρι κάρφωσα την καρδιά μου

Να φέγγει

Να έχεις φως

Σε αισθάνθηκα

Ξεχείλισε το δωμάτιο έρωτα

Μια στιγμή

Χίλια χρόνια

Ένα χαμόγελο

Ένα γέλιο

Τα χέρια σου το σώμα σου

Έσπασαν τη σιωπή

Κύλησαν τις λέξεις

Χιλιάδες σ αγαπώ

Κι εγώ σ αγαπώ ψυχή μου

Το παιγνίδι

Δεν είναι οι άνθρωποι παιγνίδια

Όταν θες

Να τους πατάς μες την καρδιά να τραγουδάνε

Κι όταν θα πάψουν το τραγούδι και πονάνε

Πάλι στο ράφι να τους βάζεις όπως χθες

Δεν είναι οι αγάπες κούκλοι πάνινοι θαρρείς

Να τους κρατάς στην αγκαλιά σου όταν μπορείς

Κι όταν μια άλλη πιο ζεστή αγκαλιά θα βρεις

Να τους ξεχνάς σε μια γωνιά…. και δεν πονάνε

Δεν είναι μάτια μου το δάκρυ φυλακτό

Να θες σε για σένα να το στάζουνε για πάντα

Ακόμη κι αν τώρα θα κλαίω που σ αγαπώ

Μην κάνεις λάθος

Σαν έρθει η ώρα και το δάκρυ μου στερέψει

Είναι της μοίρας το γραφτό

Στα δυο σου μάτια πια το δάκρυ σου να τρέξει

Και δεν το θέλω

Γιατί τόσο σ αγαπώ

Μα εγώ

Να γίνω το παιγνίδι σου αν θες

Για ένα σου χάδι μια σου λέξη υποκρισίας

Μα μην με βάζεις στου αργύρου την τιμή

Κάθε που παίρνεις τα στενά της προδοσίας

Για μια σου λέξη υποκρισίας

Τα χείλη σου

Τα χείλη σου

Το κρασί

του έρωτα

Η φιλντισένια

σάρκα γλυκιά νάρκη απόλυτη

γαλήνη

Σκύψαν’ οι ήχοι μπρος

απ’ της καρδιάς σου

την πνοή

Κύλησε φως απ’ τη ματιά σου

πάνω στο στήθος μου

σκιά εφάνει της ψυχής σου

Ανέτειλε δάκρυ διαμάντι καθαρό

απλώθηκε έσταξε τη χαρά

ζωγράφισε χαμόγελο

έλαμψε του αγγέλου

η μορφή

χέρι άπλωσε πήρε ηδονή

τη σκόρπισε κομμάτια

Κομμάτια ανάσας θεού οξυγόνο

κι άρχισε να βρέχει φλόγες αγάπης

Ξεπλένουν

κρυμμένα βαθιά

σάρκας στίγματα μοναξιάς

Με κοιτάς

θαρρώ τη λήθη

νέκρωσα

παραδείσου εικόνες

ξεχασμένες

εμπρός μου

γνέφουν

Κερνούν

κρασί με γεύση

από τα χείλη σου

Αλαργινή μου αίσθηση

Αλαργινή μου αίσθηση

Στην απέραντη σιωπή

η καρδιά μου αφουγκράζεται

τον ήχο της καρδιάς σου

να πάρει ρυθμό

Φιλί γλυκό

Άφησα στης άνοιξης την ευωδία

Να ‘ρθεί και να σου πει το σ αγαπώ

Στο παραθύρι σου βγες

φως να πάρει το φεγγάρι

απ’ την ματιά σου

Να βγω και να με λούσει

Μ έρωτα και ψυχή

Αλαργινή μου αγάπη

Ακριβό μου δάκρυ

Μύρο στα χείλη μου

η γεύση του φιλιού σου .

Από ονείρου συνουσία

της ψυχής μου με την ψυχή σου

Πίκρα στα χείλη μου

η δική σου απουσία

Μα η ύπαρξη σου

για μένα θεού υπόσταση

δύναμης πηγή

ημέρας χαρά

χρόνου προσμονή

Αλαργινή μου σκέψη

κύμα ονείρου μου

θάλασσα συναισθημάτων

με κατέκλυσε

Υπέγραψε στην καρδιά μου

Παντοτινό έρωτα

(Πές μου ....αξίζει ...η αγάπη? )

Αστέρια να ανασαίνω

Ζωγράφισα στον ουρανό μικρή καρδιά για σένα

κόκκινο χρώμα φωτεινό απ’ της καρδιάς το αίμα

Απείρου κάλλους άγγιγμα αίσθησης αφθονία

χείλη ρόδων απόσταγμα τα μάτια σου ευλογία

Να με κοιτάς εγείρομαι ανθίζει το κορμί μου

στο φίλημα σου αφήνομαι ευφραίνεις την ψυχή μου

Θεού κομμάτια χέρια μου στα χάδια σας πεθαίνω

σηκώστε με στον ουρανό αστέρια να ανασαίνω

Ταξίδι κάντε με να δω ψυχή πλασμένη αγάπη

και σύννεφο σε ουρανό να γίνει κάθε δάκρυ

Απλώστε μου στη θάλασσα τον ήλιο το φεγγάρι

αυτή που τόσο αγάπησα να σκύψει να τα πάρει

Γλυκός καρπός εξωτικός είναι η ζωή κοντά σου

δώρο που μου ‘κανε ο θεός η όμορφη καρδιά σου

Τα λόγια μου τα χείλη μου τα χέρια το κορμί μου

δυο λέξεις λένε σ αγαπώ και είσαι η ψυχή μου

(Όταν ήρθες στη ζωή μου άνοιξες μια παρένθεση..

αν την αφήσεις ανοιχτή θα μου θυμίζει το φεγγάρι...μα κι

αν την κλείσεις κενή θα μου θυμίζεις πανσέληνο)

Έξω απ’ τη φυλακή μου

Πρωί πρωί

Κοιτώ τον ήλιο

Με θαμπώνει

Κοιτώ και τα δεμένα μου φτερά

τη νιότη μου που φεύγει

Κι εγώ να κάθομαι εδώ

να μην μπορώ

να σε κοιτάξω μες τα μάτια

και να σου πω πως σ αγαπώ

Μέσα απ’ το χθες

Το αύριο με κοροϊδεύει

μου τρώει το σήμερα

Άπληστο αδηφάγο

Σε μια στιγμή

μου κλείνει τους δρόμους

Ρίχνει ποτάμια

σκέψεις αρνητικές

και γω να προσπαθώ

να ξεχάσω τις ήττες μου

Χρυσά κάγκελα

Σκληροί δεσμοφύλακες

οι αμφιβολίες

Δεν μ αφήνουν να κοιμηθώ

Παλεύω να ξεφύγω

να ζήσω το τώρα

το τικ του χρόνου

να προλάβω

Πριν γίνει αύριο και σε χάσω

Ακούω φωνές

να σταματήσω

Φοβούνται μη χάσουν

το παιγνίδι τους ?

Μην δουν τη χαρά να

ντύνεται την πορφύρα

Και η υποκρισία τους

πάει χαμένη

δε θα έχει θαμώνες

το μαγαζί της

Στενό το μονοπάτι ανηφορικό

αλλά δικό μου

που θα με βγάλει η καρδιά μου?

ίσως πουθενά

μα έξω απ’ τη φυλακή μου

(με ρώτησες ..ποιος είσαι

ήθελα να σου πω

αυτός που ζεις μες την καρδιά του

Δε στο είπα…….)