Μ ένα σου χάδι

Κλείνω τα μάτια

σε φαντάζομαι

Μ ένα φιλί σου

μ ένα σου χάδι

Ανέτειλε ολόγιομο φεγγάρι

μες της ψυχής τον ουρανό

Κάνε ταξίδι φωτεινό

Ανθίστε ρόδα γιασεμιά

στην πόρτα στεκει της καρδιάς

η αγάπη

Στολίστε τη

σκουπίστε της το δάκρυ

Γευτείτε Χείλη έρωτα

απ’ το στόμα της γλυκύτητα

μεθύστε με κρασί

στιγμή στιγμή

βράδια αξημέρωτα

Μάτια αντικρίστε τη μορφή

Λάγνο κορμί στην ηδονή ταγμένο

Χαθείτε

Στη ματιά της μέσα

σε χρώματα της γης

Εικόνα κτίστε

Κλείνω τα μάτια

εκστασιάζομαι

Μέσα στον ψίθυρο τ’ ανέμου

σ ακούω να μιλάς

Να μ’ ακουμπάς

Γλυκά να λες πως μ αγαπάς

μ ένα σου χάδι

Να μου γελάς ανέμελα

κι αυτό το βράδυ

Μ αγαπάς?

Στάθηκα
Στην πόρτα

Ήθελα τόσο να μείνω
Ήθελα να τρέξω

Να σου πω
Δυο λέξεις
ένα λεπτό
Σ αγαπώ
Κοίταξα τα μάτια σου
με ρώτησαν βουβά
Γιατί ?
Με πόνεσε η ψυχή

Αντίκρισα το δάκρυ σου
Και λύγισα για μια στιγμή
Κι έπαιζε πιάνο μουσική
από το μπαρ
Θαρρείς
πως έδινε τον τόνο
που πέθαινα από τον πόνο

Κι εσύ εκεί Βουβή
δεν κάνεις βήμα
δεν λες κουβέντα

Στάθηκα

Τα χείλη μου σου μίλησαν
Είπαν αντίο
Θα τα ξαναπούμε

Κι έκρυψα τα δυο μου μάτια
Μη δεις ψυχή να γίνεται κομμάτια
Δάκρυ να στάζει
στα δυο μου μάτια

Κι εσύ στέκεις εκεί
χωρίς ψυχή

Θαρρείς Βουβή

Έφυγα με βήμα αργό
Ευχή θα κάνω στο θεό
μην το όνειρο μου αληθινό
μη τύχει και σε χάσω

Κοίταξα δίπλα μου Γελάς
μέσα στα μάτια με κοιτάς
μα δε μιλάς Θαρρείς βουβή

Πες μου Καρδιά μου?
Μ αγαπάς?

Όνειρα

Γεύση

Έρωτα λάγνου

Στο άνοιγμα της ψυχής

Κυλάει και κατακτά τον ουρανίσκο μου

Αίσθηση ανοιξιάτικου

πρωινού στα μάτια πεταλούδας σε

μια βόλτα στους αγρούς

Μπορείς

αν θες

να νοιώσεις τη στιγμή

Σύγνεφο λευκό σε καταγάλανο ουρανό

προσμένει

μαζί του να δεθείς

να πας ταξίδι

Σκιρτά η ανεμώνη

για ένα σου χάδι από ένα σου δάκρυ

προσμένει

τη δίψα της να σβήσει

Κι ο κρίνος λευκός

κρυμμένος στης πέτρας τα απάγκιο

σου γνέφει

για ένα σου φιλί

έρχεται

Η αυγή ροδαλή θαρρείς

της προσμονής το πάθος

της δίνει χρώμα

η ηδονή

για της μέρας τη γέννηση

να φέξει του δρόμου σου

τα μονοπάτια

Μια μια οι αισθήσεις

ξυπνούν

σε οδηγούν

ταξίδι πέρα

η πόρτα άνοιξε

ορίζοντας στο φως

στη βλεφαρίδα σου από κάτω

ο ήλιος ανατέλλει

και στο ποτάμι

της ψυχής

αθάνατο

λήθης νερό

να ρέει

κι όλα αυτά

σε μια στιγμή

αρκεί

να μου κρατάς το χέρι

αρκεί

ένα σου φιλί

άγρια ορχιδέα

Θα βάψω χρώμα κόκκινο

Της φωτιάς

Μια πινελιά

στ απέραντο γαλάζιο τ ουρανού

μικρής καρδιάς το σχήμα

Μα σαν δακρύσει ο ουρανός

το χρώμα σαν ξεφτίσει

Ρόδα θα ρίξω κόκκινα

στης θάλασσας το κύμα

να ‘ρθουν

στην πόρτα σου μπροστά

τα πέταλα τους να πατάς

σαν περπατάς στην άμμο

Μ αυτά να γράφεις σ αγαπώ

στο στήθος σου επάνω

Στον άνεμο θα δώσω

γλυκό φιλί

πάνω από γη και ουρανό

κράτα παράθυρο ανοιχτό

να μπει

και στα γλυκά τα χείλη σου

να σβήσει να χαθεί

Των αστεριών τη σκόνη θα μαζέψω

στη χούφτα μου

να 'ρθω και να τη ρίξω στα μαλλιά σου

νύχτα μην ξαναδεί άλλο η ματιά σου

σκιές

πια να μην έχουν τα όνειρα σου

άγρια ορχιδέα

φυτρώνει παντού ο έρωτας σου

στου κορμιού μου τo φθινόπωρο

θα μου δώσεις και την καρδιά σου?