Καμένο χαρτί
αναλώσιμο υλικό
απώλειας ποσοστό
δικαιολογημένο ..
χωρίς επιπτώσεις
θεώρησαν την ψυχή μου
Με σπρώχνουν
Με πιέζουν να υποταχθώ
Νόμος
Στενή άχρωμη
στολή χωρίς διέξοδο
κλεισμένη ψυχή μέσα
σε χιλιάδες κύκλους
μάτια τυφλά και προσπαθώ να
ξεφύγω
Τα δεμένα χέρια μου
Σημαία μου
Φωνές χιλιάδες
μικρή η φωνή μου
ν ακουστεί στο σύμπαν
να καλέσει το φως
Αν έσπαγα τις αλυσίδες¨?
Ουτοπία
Έκλεισα τα μάτια
να δω το φως
στη χούφτα μου
Πήρα λίγα αστερία
τα έκρυψα για την άνοιξη
Όνειρα
Μήπως ο κόσμος μου
είναι μικρός?
Και τι μ αυτό
χωράει η καρδιά μου
τα δάκρυα μου
κι ο ήλιος φέγγει παντού
Ζεστασιά
Μήπως στα μάτια σου
δεν ανατέλλει ο ήλιος
στα χείλη σου δε
βγαίνει το φεγγάρι
Θα υποταχθώ στο κορμί σου
μαζί του να με πάρει
Πάθος
Νόμος μου ,σημαία μου
η ουτοπία των ονείρων μου
η ζεστασιά του πάθους μου
Τα όπλα μου
Θ αντισταθώ
χαθείτε αγοραίοι σωτήρες μου
ήρθε η ώρα μου
χαθείτε
