Το νέκταρ των χειλιών σου
Ξεδίψασμα μου
Η αμβροσία των λόγων σου
τροφή της ψυχής μου
Αθάνατη την έντυσες
στην αγνότητα της σκέψης σου
Από το ξεχείλισμα της αγάπης σου
βαπτίστηκα
Τάχτηκα
να σε ακολουθούν οι οφθαλμοί μου
Ως φάρο σε δύσκολο ακρωτήρι
Να σε υπηρετώ δούλος του έρωτα
σε νηνεμία και σε ανέμου ξέσπασμα
σε άνυνδρες μέρες και σε δακρυσμένα βράδια
Στο φως και στο έρεβος
Αιωρούμαι στα μέρη της ψυχής σου
ακουμπώντας τα χείλη μου στα χείλη σου
Κάνω ταξίδια μέσα από τα μάτια σου
σε μονοπάτια αγγέλων στολισμένα
από νεράιδες της άνοιξης
Δροσίζομαι σε θάλασσες απέραντες
κρατώντας τα δυο σου χέρια
Αφουγκράζομαι την μουσική της ευφροσύνης
στον χτύπο της καρδιάς σου
Χάνομαι προσπαθώντας
να σπάσω τους κωδικούς
Ν ανοίξω την πόρτα που οδηγεί
στα άδυτα της ψυχής σου
Προσπαθώ να ξεκλειδώσω τη φυλακή
των ονείρων σου
Ελεύθερα να είναι τα όνειρά σου
να ταξιδεύουν απ’ την πόρτα της ματιάς σου
με οδηγό την καρδιά σου
Σε αισθάνομαι .
