Εγώ θα σ αγαπώ
κι ας πόνος μου έχεις γίνει
Κι ας χάνω ευχάριστες στιγμές στης
μάχης σου τη δίνη
Κι αν είναι άραγε γραφτό να σε κερδίσω
και τρέξουν δάκρυ
Τα δύο σου μάτια τα όνειρα
εμένα θα μισήσω!
(Σ αγάπησα σένα όνειρο
όπως δεν αγάπησα ποτέ στ' αλήθεια ..
..Τελικά μήπως ο 'Έρωτας
ζει μόνο στα όνειρα? .)
Που θες να πας
Ποιος σε προσμένει?
Ποιος τάχα την αλήθεια
σου υπομένει
Σε ώτα μη ακουόντων
σε μάτια τυφλά
καταθέτεις
Με τόκο με τίμημα
τον πόνο?
Γιατί ?
Δεν έμαθες
απ’ τη ζωή
Σου μίλησε το δάκρυ.
Δε στο ‘πε?
Στις πονεμένες τις καρδιές
Πως νύχτωσε η αγάπη
Τι κι αν εσύ θα σπαρταράς
Στην προσμονή της
τι κι αν εσύ θα αγαπάς
Χαθήκαν τα όνειρά σου
Τι περιμένεις μοναχός
Μες τη βροχή
Θαρρείς ακόμη πως θα ‘ρθεί
Θαρρείς ?
Κλείνουν οι πόρτες τις ψυχής
Η παράσταση έλαβε τέλος
Συγκίνησε χειροκροτήθηκε
Χρώματα ντύθηκε
Είναι ο δρόμος της επιστροφής
Η τσέπη γεμάτη εύγε
Το μυαλό γεμάτο μπράβο
Και συ καρδιά αδειανή
Και συ καρδιά νεκρή
Κοιμήσου ….
(Οχι δεν έπαψα να σ αγαπώ Ρόδο μου αμάραντο ....
άλλα ....δε θέλω το μαύρο της ψυχής μου να βάψει ..
.τα τελευταία σου πέταλα μαύρα....
...μιας και στέρεψε το αίμα της καρδιάς μου
όχι για μένα για σένα ...εμένα μου φτάνει και ένα αγκάθι σου
για να ανθίσει η αγάπη μου..εκεί θα με βρεις στις σκιές..
έλα και κάρφωσέ το στην καρδιά μου Σ αγαπώ)
Κοίτα με στα μάτια
Στη φαντασία σου
Βαθιά μες την ψυχή σου
Τι κι αν είμαι μακριά
Δεν νοιώθεις?
το φως
Δεν νοιώθεις
στη φαντασία σου βαθιά
ένα χέρι
ν απλώνετε να σ ακουμπά
Αγνό
ελεύθερο
αυτό είμαι εγώ
και αγαπώ
να το θυμάσαι
Ξανά σαν νοιώσεις μοναξιά
Μην κλαις
κάνε ταξίδι
Έλα ξανά ,ξανά, ξανά
δεν θέλω τίποτα
εγώ
στην φαντασία μου βαθειά
να σ αγαπώ
κι ας μη σε δω
Πως είσαι και τι κάνεις
που πας μονάχα να
στη φαντασία σου βαθιά
να μ αγαπάς
Ποια είσαι συ?
Το ξέρεις μην το κρύβεις
Κάποια στιγμή θα μου το πεις
για να ξανάρθω
Μην θαρρείς
Και εγώ σε ψάχνω
Κι αν σ αγαπώ μην φοβηθείς
Βαθιά στην φαντασία
Τι έχεις για να φοβηθείς?
Θα σε προσμένω
(Ρόδο μου αμάραντο
.αν δεις τα μάτια μου θα δεις στο δάκρυ μου .
.και κεί την εικόνα σου .
μην τρομάξεις δεν θα σε πνίξω ..
θα σ αφήσω να κυλήσεις στα χείλη μου ..
.έτσι θα γευτώ το φιλί σου )
Απλά σαν σύννεφο
σαν ηλιαχτίδα
σαν χούφτα αέρα
σαν φεγγάρι
Έτσι θα ‘ρθω να σε ξυπνήσω
κάποιο βράδυ
Μ ένα φιλί στα δυο σου χείλη
μ ένα μου χάδι
Τα δυο σου μάτια
με τα χείλη μου θα πλύνω
Στην αγκαλιά μου θα σε κλείσω
μέχρι του έρωτα το πάθος σου
να σβήσω
Απ’ τον αέρα που εκπνέεις θα αναπνέω
και στην αρμύρα του κορμιού σου
θα κάνω θάλασσας ταξίδια
Και σαν διψώ.
Απ’ των χειλιών σου τα άνοιγμα
νέκταρ θεών θα πίνω
Στο φως στο θεϊκό σου βλέμμα
θα χαθώ
και δρόμο που οδηγεί μες την καρδιά σου
θα ζητώ
Να μπω εκεί και κα μιλήσω στην ψυχή σου
Να σου ζητήσω
σαν μια στιγμή σου να με βάλεις στη ζωή σου
(Σε συνάντησα σε μια βόλτα στα σύννεφα
μου πες πως ήσουν δάκρυ ..........άνοιξα την ψυχή μου
κι έσταξες στην καρδιά μου..........
αυτή σταμάτησε για να μην χαθείς)
Κλαίει το φως
δάκρυσε ο ήλιος μου
τα χείλη σου τα κόκκινα
άχρωμα στο λυγμό
κι εγώ ..
κοιτώ
Καρδιά μου
να σ αγαπώ
το ξέρω πως δεν φτάνει
Ψυχή μου
μια αγκαλιά μου
να στην χαρίσω
κι αν
είναι να γελάς
να πάρω εγώ τον πόνο σου
και συ να με κοιτάς
Σα θες να κόψω
απ την ψυχή μου
τη χαρά κομμάτια
να στην μοιράσω
να ‘χουνε ζωή
τα δυο σου μάτια
Πάλι σε κοιτώ
να περπατάς
να γράφεις με το δάκρυ
μήνυμα στην στην άμμο
Κι εγώ κλεισμένος
στο μακριά
το τίποτα να κάνω
Θα τρέξω να σε βρω
στων ρόδων την ευωδία
της θάλασσας την αρμύρα
θα γευτώ
στην γεύση
του κορμιού σου να χαθώ
τι κι αν πνιγώ
στην αγκαλιά σου πια
αιώνια θα κοιμηθώ
Και συ ρωτάς αν αγαπώ?
Απόλυτη σιγή
Μόνο η κραυγή των αστεριών
Μες τα κύματα της γαλήνης
Στον ονείρων μου τη θάλασσα
η αγάπη καθρεπτίζει τα μάτια της
στην ήρεμη της τη ματιά
σκίρτισε το φεγγάρι
Στων ονείρων μου τη νύχτα
στεφάνι στα μαλλιά σου
φορούσες τον ουρανό
κεντημένο μ αστέρια
έμοιαζες άνοιξη
και τα λευκά σου χέρια
μοιάζανε κρίνα
Στων ονείρων μου μου τα όνειρα
Ρούχο φορούσες
την αγάπη
Ξανθή μελένια ζωγραφιά
απλωμένη
στου κόσμου τον μουσαμά
Στων ονείρων μου τον κόσμο
Αφημένη η καρδιά
στον κτύπο σου να χτυπά
σαν χαθείς να χαθεί
σαν πονάς να πονά
Στων ονείρων μου τη φυλακή
εσύ κρατάς τα κλειδιά
θες μένεις μαζί μου
θες με διώχνεις μακριά
Στη φίλη του φεγγαριού ….
(φεγγάρι μη ζηλεύεις)
εσύ τη βλέπεις κάθε βράδυ
