Ταξίδι της καρδιάς

Άπλωσε χέρι η καρδιά

κι ακούμπησε

ποιο πέρα

Περπάτησε με συντροφιά

στίχους χιλιάδες λέξις

Όμορφα λόγια αντίκρισε

φανταστικά πλεγμένα

Μέτρησε χτύπους της καρδιάς

και χάθηκε στο χρόνο

Ένοιωσε ανήμπορες ψυχές

που ζουν μονάχα με το χθες

παρέα με τον πόνο

Ταξίδεψε δρόμους πολλούς

αντάμωσε την πίκρα

Κι έφερε πίσω δάκρυα

ψυχές μέσα στην νύχτα

Για μια στιγμή ταράχτηκα δεν μου 'μεινε ελπίδα

Νόμισα πέθανε η χαρά πως χάθηκε στη λήθη

Εκεί που το σκεφτόμουνα και δάκρυσε η ψυχή μου

Έκανε πίσω η καρδιά το χέρι της το πήρε

Μήνυμα έστειλε μακριά σ ερωτευμένους κι άλλους

Σαν στ όνειρό σου κλείσουνε όλες οι πόρτες ξύπνα

Κάνε μια βόλτα τη ζωή κοίτα την μες τα μάτια

Κι όταν ξανά ονειρευτείς

κοίτα άλλες πόρτες για να βρεις

Αγγέλου εσύ γλυκιά μορφή

Αγγέλου εσύ γλυκιά μορφή

να σε κοιτώ

μάτια μου απέραντε ουρανέ

να σου μιλώ

Αίσθηση αέναης πνοής

από τα χείλη της ψυχής

σου να ζητώ

Ήλιου αχτίδα πρωινή

να ζεσταθώ

αγάπης χάδι στη ζωή

να αισθανθώ

βρήκες το δρόμο της καρδιάς

από την λάμψη της ματιάς

σ ακολουθώ

Θεών το χρώμα πορφυρό

για ένα λεπτό

βάψε τα χείλη τα όμορφα

να τα φιλώ

Χεριά λεπτά σα λυγαριά

χαμένος μες την αγκαλιά

να κοιμηθώ

Καρδιά μου όμορφη ψυχή

σαν το χρυσό

μου ‘δωσες δρόμο στη ζωή

να περπατώ

Έρωτα βέλος αιχμηρό

μες το κορμί μου κουβαλώ

να σ αγαπώ

Στην αγάπη των ονείρων

που ζει σ άλλο όνειρο

Ο ήλιος και η σελήνη

Κρύο κατάλευκη ψυχή

χιόνι η καρδιά σκεπάστηκε

Του ήλιου ψάχνει θαλπωρή

στο δάκρυ ελπίδα

Για άλλη μια

για την αγάπη θυσιάστηκε

Στα μάτια ζωγραφίστηκε

γλυκιά νοσταλγική

αγάπη περασμένη ονειρεμένη

Στα χείλη η θέρμη των φιλιών

θαρρείς ξανά φιλί

από αγάπης χείλη περιμένει

Στα χέρια η αίσθηση νωπή από του έρωτα τη δίνη

Γλυκιά βελούδινη αφή ζεστό κορμί στην προσμονή

για χάδι

που ζωγράφισε εκείνη

Τον ήλιο πλάνεψε η σελήνη από το φως του γεύτηκε

Σαν πάει κοντά θε να καεί μακριά πονάει

μες τους αιώνες πια θαρρείς να τον προλάβει θα ζητάει

Κι αυτός κάθε που ξημερώνει θ απλώνει εκεί στον ουρανό

κόκκινα ρόδα την αγάπη

Μην τύχει η αγάπη του η σελήνη και περάσει

Και σαν νυχτώσει πάλι. Κόκκινα ρόδα πίσω του θα αφήσει

την αγάπη μαξιλάρι

Ζωή μου

Σαν μεγαλώσεις

και μπορέσεις

στον ουρανό να ταξιδέψεις

και ‘κει

μιλήσεις με τα αστέρια

κι άγγελοι με τα φτερά τους

θα σε κρατήσουν

απ’ τα χέρια

Σαν σου μιλήσουν

για αγάπες

για έρωτες σου που περάσαν

να το θυμάσαι

πως αξία

δεν έχει τόσο αν σ αγαπάνε

Στου παραδείσου

τις γωνιές

αν θέλεις κάποτε να πας

μονάχα φτάνει απ’ την καρδιά σου

απ’ την ψυχή σου ν αγαπάς

Σαν σταματήσεις να γυρεύεις

μέσα στου κόσμου την κακία

να βρεις απάγκιο την ψυχή σου

για να φυλάξεις απ' το κρύο

Να θυμηθείς τότε καρδιά μου

πως σ έχω βάλει στην καρδιά μου

να θυμηθείς τότε ψυχή μου

πως σε ονόμασα ζωή μου