Μάτια μου χείλη κόκκινα 
πορφύρα από μετάξι
με τη ματιά σου τη ζεστή
γλυκά μ έχεις κοιτάξει
Μάτια μου απέραντε ουρανέ
αστέρια σε φωτίζουν
το σώμα σου την όψη σου
άγγελοι τα στολίζουν
Του έρωτα προσκύνημα
αν ο θεός δίνει ζωή
αυτός και τη ζωή μου
Εσύ την κάνεις φωτεινή
τη ζωγραφίζεις άνοιξη
στα χείλη μου μ ένα φιλί
Αγάπης προσευχή μου
Τι κι αν αιώνες έκανε
η γη για να ανθίσει
την ομορφιά της σαν θωρρείς
αρκεί να σε κερδίσει
Τι κι αν εσύ είσαι μακριά
τις ώρες που είμαι μόνος
όταν σε δω για μια στιγμή
θαρρώ μετά σε κοίταγα
στα μάτια σου αιώνες
Είχα ξεχάσει το πρωί
το φως πώς ανατέλλει
ώσπου ξανά στον ουρανό
στα μάτια στην ψυχή σου
είδα το σκούρο πρωινό
ντυμένο ήλιο φωτεινό
όταν μου χάρισες να ζω
κομμάτι απ’ τη ζωή σου
