Σήμερα έκανα ταξίδι
Μες τα μάτια της
ζωής
Και στη θάλασσα απ’
το δάκρυ
Στο βυθό της σε μιαν
άκρη
Βρήκα κάτω αφημένα
Ότι χρόνια περιμένω
Βρήκα εσένα βρήκα
εμένα
μια παλιά φωτογραφία
Με τα χέρια ενωμένα
Δυο καρδιές είμαστε
μία
Κάποιος άνεμος του χρόνου
Της ζωής κάποια
μανία
Κάποιος οπαδός του
πόνου
Έκρυψε απ’ τη ζωή
μας
Μια αληθινή ιστορία
Δυο τριαντάφυλλα
άνθισαν
Και προσμένανε να
‘ρθεί
Έρωτας να τα
διαλέξει
Να τα πάρει να τα
κόψει
Μαζί να τα ταξιδέψει
Κοιταχτήκανε μίλησαν
Φιληθήκανε αγαπήσαν
Όρκους δώσανε
δακρύσαν
Όμως δεν υπολογίσαν
Της ζωής τους τα
γραμμένα
Της ζωής που ήθελε
εσένα
Να μην είσαι πια με
μένα
Που σε πήρε μακριά
μου
Και σκορπίσαν τα
φτερά μου
Που με πήρε μακριά
σου
Και σταμάτησε η
καρδιά σου
Κάποιος άγγελος του
χρόνου
Είδε αυτή την αδικία
Έσκυψε μέσα στον
πόνο
Πήρε τη φωτογραφία
Την ακούμπησε στ
αστέρια
Εκεί στου θεού τα
χέρια
Δάκρυσε ο θεός σαν
είδε
τόση Αγάπη μας που
πήγε
έκανε το χρόνο δρόμο
Έδιωξε μακριά τον
πόνο
Πήρε τη φωτογραφία
Που είχε πια κοπεί
στα δύο
Την ακούμπησε στη
λήθη
Την εκόλλησε μ αγάπη
Και την έπλυνε στο
δάκρυ
Ξανανθίσανε τα ρόδα
Χαμογέλασαν τα χείλη
Κι έγραψε ξανά η ζωή
Πια για πάντα
ενωμένοι
να είμαστε εγώ κι
εσύ
Και χωρίς να το
προσμένει
Χαμογέλασε η ζωή
