δεν έχει ο ήλιος
φως πια ν ανατείλει
Δεν έχει η νύχτα αστέρια
μες τα δικά σου μάτια
η μέρα αρχίζει
και το φεγγάρι πια γυρνά
μες τα δικά σου χέρια
Έγινες φως
σε μονοπάτια με σκιές
με πήρες απ’ το χέρι
έκανες τα μεσάνυχτα
να δείχνουν μεσημέρι
Θαρρείς και το χειμώνα μου
θα κάνεις καλοκαίρι
Δεν έχει χρώματα
καμιά του κόσμου εικόνα
μπροστά σου δείχνουνε λευκά
όλα τα άνθη του αγρού
τα δέντρα τα χορτάρια
την ομορφιά σου ζήλεψαν
και κρύφτηκαν στο χώμα
Μ' ένα σου φιλί
με πας στον έβδομο ουρανό
μ ένα σου χάδι εγώ πετώ
με μια ματιά σου λάγνα
Ταξίδι αγάπης στο θεό
θαρρώ στη γη πια δεν πατώ
πάνω σε σύννεφο λευκό
μ αγγέλων άρμα
