Σαν η ώρα γίνει στιγμή τελευταία
και η προσμονή τελειώσει
Η ψυχή θα πετάξει
Κι εσύ
θα στεκεις εκεί
Στης άνοιξης την πηγή
Νωρίς πριν το ξημέρωμα
Του ανθού
Κλεισμένο ακόμα
Τα πέταλα του χωρίς χρώμα
Σα νεογνό στις σκέψεις
Λευκό σαν κρίνο
Θαρρείς βροχής πρώτη σταγόνα
Ανέμου πρώτος ψίθυρος
Νωρίς αυγής το φως
Λουλούδι όμορφο
Στο πρώτο του το δάκρυ
Δροσοσταλιάς του πρωινού
Σαν κύλησε στο χώμα
Απάνω που ο ήλιος
του χάριζε το χρώμα
Θαρρείς
Πως άλλος έρωτας
δεν ήρθε στη ζωή σου
Χείλη βαμμένα κόκκινα
η ματιά σου να
μου γνέφει
το κορμί σου
πως ν αρνηθω?
να βάλω χρώμα
στο λευκό
κόκκινο κύμα
του έρωτα
γαλάζιο ουρανό
πως που η καρδιά μου
σου μιλά
θαρρώ πως
σ αγαπώ
πως ν αρνηθω?
