Νεράιδα

Στο χρώμα της σιωπής

Ανταύγεια ψυχής

Στο χρώμα της αγάπης

Μια πινελιά

Στις καρδιάς μου τη συννεφιά

Μικρή νεράιδα

Ζωγράφισε

Γαλάζιο ουρανό

Στης χαμένης μου νιότης τα χείλη

νεράιδας φιλί ζωγράφισε

έρωτα ήλιο

ανέτειλε αίσθηση

γλυκιάς προσμονής

τα χείλη μου

τα χείλη σου ν ανταμώσουν

Στο χρώμα της αυγής

Μικρή νεράιδα

Στον ήλιο πέταξε

Με τις αχτίδες του έγραψε

Το σ αγαπώ

Πέταξε στη νύχτα το ‘πε στ αστέρια

Μαζί τους χόρεψε

Και το φεγγάρι κράτησε στα δυο της χέρια

Ανθίζεις απ’ της καρδιάς το φως

τριαντάφυλλο .. κόκκινο

στα χέρια μου

Απλώνεις τ άρωμα της ψυχής σου

Παντού

αισθάνομαι

μυρίζω τα άρωμα σου

ως άνοιξη ανθισμένη

να με τυλίγει να μου ξυπνάει

την ομορφιά της ζωής

να μου μιλάει

να μου λέει σ αγαπώ

Κοιμήσου καρδιά μου.....

Που θες να πας

Ποιος σε προσμένει?

Ποιος τάχα την αλήθεια

σου υπομένει

Σε ώτα μη ακουόντων

σε μάτια τυφλά

καταθέτεις

Με τόκο με τίμημα

τον πόνο?

Γιατί ?

Δεν έμαθες

απ’ τη ζωή

Σου μίλησε το δάκρυ.

Δε στο ‘πε?

Στις πονεμένες τις καρδιές

Πως νύχτωσε η αγάπη

Τι κι αν εσύ θα σπαρταράς

Στην προσμονή της

τι κι αν εσύ θα αγαπάς

Χαθήκαν τα όνειρά σου

Τι περιμένεις μοναχός

Μες τη βροχή

Θαρρείς ακόμη πως θα ‘ρθεί

Θαρρείς ?

Κλείνουν οι πόρτες τις ψυχής

Η παράσταση έλαβε τέλος

Συγκίνησε χειροκροτήθηκε

Χρώματα ντύθηκε

Είναι ο δρόμος της επιστροφής

Η τσέπη γεμάτη εύγε

Το μυαλό γεμάτο μπράβο

Και συ καρδιά αδειανή

Και συ καρδιά νεκρή

Κοιμήσου ….

Με την ελπίδα πως η αγάπη ζει …

Αέρηδες στου κορμιού μου τα μοναχικά

περάσματα .

Φωνάζουν τις άκρες των δακτύλων σου

Οδύρονται για της αφής σου το βελούδο

Χιονισμένα τοπία στέκουν εκεί παγωμένα τα μάτια μου

Δύο απ’ τα χίλια κομμάτια μου και ο βοριάς συνεχίζει

Να παγώνει της ψυχής τα μονοπάτια μου

Ξερά τα χείλη προσμένουν να ευωδιάσουνε άρωμα

Χειλιών αγάπης να γευτούν φιλί αγγελικό στων χειλιών σου

τ' απόκρυφα

Όνειρα ναι απίθανα ίσως όμορφα σίγουρα στις σιωπής το τραγούδι

Αναλογίζομαι εικόνες κομμάτια του ονείρου ίχνη από ταξίδι

Σε κόσμο άπιαστο σε αναμνήσεις αγαπημένες

Δεμένη με σχοινιά η ψυχή σέρνετε σε παζάρια σε τιμή ευκαιρίας

Εξαγοράζεις πάντα την δουλειά της ελευθερώνεις τα δεσμά της

Με κομμάτια απ την μεγάλη σου ψυχή

Λησμονημένα λόγια τρυφερές καρδιές στην δίνη του χρόνου

Χάνονται μέσα σε μικροπρεπή ενέργειες .

Μέσα σε πλάνη του νου σε φαντασιώσεις

Ανδρείκελα της φαντασίας …

Δάκρυα ψυχής η καρδιά μου

κλίνει γόνυ μπροστά στην αμέριστη αγάπη σου

Ζητά βουβά συγνώμη ζητά άδεια να ταξιδέψει μαζί σου

Με βάρκα ένα χαμόγελο

και με πανί την ελπίδα πως η αγάπη ζει …