Ανταλακτήριο

Αέρινα τα βήματα
Στη μουσική του ανέμου
Το φως απάντησα ψηλά
Στου ορίζοντα την πύλη

Είχα την έγνοια
Για να βρω τη γιατρειά
Πληγών που μείνανε
Σκοτεινές αγιάτρευτες

Στου ονείρου τον ορίζοντα
που χάνομαι

Προσπαθώ να ακολουθώ τις λέξεις
Πόρτες ανοίγω για να βγουν
βαθιά απ την ψυχή μου
θύμησες χρόνων

αγάπες ξεχασμένες
αισθήσεις που ξυπνούν
το δάκρυ

ύστερα πάλεψε αν
μπορείς
μ αυτό το τώρα να χαρείς

σ αυτό το ανταλακτήριο
αισθήματα κι αγάπη
βαλμένα σε βιτρίνα
απέναντι απ το χρήμα