Αν τις γλώσσες των ανθρώπων
λαλώ και των αγγέλων,
αλλά αγάπη δεν έχω,
έχω γίνει χαλκός που ηχεί
ή κύμβαλο που αλαλάζει.
2 Και αν έχω προφητεία
και ξέρω τα μυστήρια όλα
και όλη τη γνώση,
και αν έχω όλη την πίστη,
ώστε όρη να μετακινώ,
αλλά αγάπη δεν έχω,
τίποτα δεν είμαι.
3 Και αν δώσω για τροφή
όλα τα υπάρχοντά μου
και αν παραδώσω το σώμα μου,
για να καώ,
αλλά αγάπη δεν έχω,
τίποτα δεν ωφελούμαι.
4 Η αγάπη μακροθυμεί,
συμπεριφέρεται με χρηστότητα η αγάπη,
δε ζηλεύει, η αγάπη δε μεγαλοκαυχιέται,
δε φουσκώνει από υπερηφάνεια,
5 δε συμπεριφέρεται άσχημα,
δε ζητά τα δικά της, δεν παροξύνεται,
δε λογίζεται το κακό,
6 δε χαίρει για την αδικία,
συγχαίρει όμως στην αλήθεια.
7 Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει,
όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.
8 Η αγάπη ποτέ δεν πέφτει.
Είτε όμως προφητείες, θα καταργηθούν.
είτε γλώσσες, θα πάψουν.
είτε γνώση, θα καταργηθεί.
9 Γιατί μερικώς γνωρίζουμε
και μερικώς προφητεύουμε.
10 Όταν όμως έρθει το τέλειο,
το μερικό θα καταργηθεί.
11 Όταν ήμουν νήπιο, λαλούσα σαν νήπιο,
φρονούσα σαν νήπιο, λογιζόμουν σαν νήπιο.
όταν έγινα άντρας,
κατάργησα τα νηπιακά πράγματα.
12 Γιατί βλέπουμε τώρα
μέσα από κάτοπτρο αινιγματικά,
τότε όμως πρόσωπο με πρόσωπο.
τώρα γνωρίζω μερικώς,
τότε όμως θα γνωρίσω καλά
καθώς και γνωρίστηκα καλά.
13 Τώρα λοιπόν μένουν:
πίστη, ελπίδα, αγάπη. τα τρία αυτά.
Μεγαλύτερη όμως από αυτά είναι η αγάπη.
Α ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ
λαλώ και των αγγέλων,
αλλά αγάπη δεν έχω,
έχω γίνει χαλκός που ηχεί
ή κύμβαλο που αλαλάζει.
2 Και αν έχω προφητεία
και ξέρω τα μυστήρια όλα
και όλη τη γνώση,
και αν έχω όλη την πίστη,
ώστε όρη να μετακινώ,
αλλά αγάπη δεν έχω,
τίποτα δεν είμαι.
3 Και αν δώσω για τροφή
όλα τα υπάρχοντά μου
και αν παραδώσω το σώμα μου,
για να καώ,
αλλά αγάπη δεν έχω,
τίποτα δεν ωφελούμαι.
4 Η αγάπη μακροθυμεί,
συμπεριφέρεται με χρηστότητα η αγάπη,
δε ζηλεύει, η αγάπη δε μεγαλοκαυχιέται,
δε φουσκώνει από υπερηφάνεια,
5 δε συμπεριφέρεται άσχημα,
δε ζητά τα δικά της, δεν παροξύνεται,
δε λογίζεται το κακό,
6 δε χαίρει για την αδικία,
συγχαίρει όμως στην αλήθεια.
7 Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει,
όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.
8 Η αγάπη ποτέ δεν πέφτει.
Είτε όμως προφητείες, θα καταργηθούν.
είτε γλώσσες, θα πάψουν.
είτε γνώση, θα καταργηθεί.
9 Γιατί μερικώς γνωρίζουμε
και μερικώς προφητεύουμε.
10 Όταν όμως έρθει το τέλειο,
το μερικό θα καταργηθεί.
11 Όταν ήμουν νήπιο, λαλούσα σαν νήπιο,
φρονούσα σαν νήπιο, λογιζόμουν σαν νήπιο.
όταν έγινα άντρας,
κατάργησα τα νηπιακά πράγματα.
12 Γιατί βλέπουμε τώρα
μέσα από κάτοπτρο αινιγματικά,
τότε όμως πρόσωπο με πρόσωπο.
τώρα γνωρίζω μερικώς,
τότε όμως θα γνωρίσω καλά
καθώς και γνωρίστηκα καλά.
13 Τώρα λοιπόν μένουν:
πίστη, ελπίδα, αγάπη. τα τρία αυτά.
Μεγαλύτερη όμως από αυτά είναι η αγάπη.
Α ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ
